دیستروفی­های عضلانی دوشن و بکر

توصیف بیماری

دیستروفی­های عضلانی دوشن و بکر : دیستروفی عضلانی به گروهی از اختلالات ژنتیکی اطلاق می­گردد که مشخصه اصلی آن­ها ضعف و تحلیل پیشرونده عضلات می­باشد. این بیماری که معمولاً علائم آن در سنین پایین بروز می­یابد، یک اختلال چند سیستمی می­باشد. و علاوه بر عضلات اندام­ها و دستگاه­های دیگری نیز نظیر قلب، دستگاه گوارش، سیستم عصبی، غدد اندوکرین، پوست و چشم دچار اختلال می­شوند.

نشانه های دیستروفی عضلانی:

  • مشکل در راه رفتن طبیعی یا در چهار دست و پا راه رفتن نوزادان
  • افتادن مکررکودکان
  • مشکل در بالا رفتن و پایین آمدن از پله
  • راه رفتن بر روی انگشتان پا
  • جمع کردن انگشتان پا در هنگام راه رفتن
  • خستگی زود هنگام و درد در ماهیجه‌های ساق پا پس از مدت کوتاهی پیاده‌روی
  • عدم تعادل
  • مشکل در بلند شدن از خواب و یا در نشستن
  • بروز نشانهGowers
  • سفتی عضلات و درد در آن ها
  • بزرگ شدن ماهیچه های ساق پا
  • کوتاه شدن تاندن­های آشیل پا
  • انحنا در ستون فقرات و قفسه سینه
  • اختلال در دستگاه گوارش و مشکل در اجابت مزاج.
  • اختلال در دستگاه تنفسی
  • تحلیل ماهیچه‌های قلبی و اختلال در عملکرد قلب

نشانهGowers . در این حالت کودک برای برخاستن از حالت نشسته از دست­ها و بدنش کمک می‌گیرد. شایع‌ترین انواع دیستروفی‌های عضلانی، دیستروفی عضلانی دوشن (Duchenne muscular dystrophy; DMD) و دیستروفی عضلانی بکر (Becker muscular dystrophy; BMD) می­باشند.

این دو نوع دیستروفی عضلانی دارای علائم و نشانه­های مشابهی می­باشند، منتها تفاوت آن­ها در شدت بروز علائم، سن ابتلا و میزان پیشرفت بیماری می­باشد.

دیستروفی عضلانی دوشن

دیستروفی عضلانی دیستروفی عضلانی دوشن شایع­ترین و شدیدترین نوع دیستروفی عضلانی می­باشد. در این نوع از دیستروفی عضلانی علائم اولیه بیماری که شامل ضعف عضلانی و مشکلات حرکتی می­باشد در اوایل دوران کودکی بروز می­نماید. روند پیشرفت بیماری در کودکان مبتلا به گونه­ای است که آن­ها به تدریج توانایی حرکت خود را از دست می دهند. در اکثر موارد تا پیش از سن 12 سالگی ناچار به استفاده از ویلچر می‌شوند.

علاوه بر بروز نشانه­های معمول دیستروفی­های عضلانی، افراد مبتلا به دیستروفی عضلانی دوشن درجاتی از اختلالات ذهنی و اختلال در یادگیری را نیز نشان می­دهند، به گونه­ای که گفته می­شود 20 درصد از پسران مبتلا دارای IQ کمتر از 70 می­باشند.

پیشرفت بیماری در مبتلایان به دیستروفی عضلانی دوشن نهایتاً سبب می­شود که افراد معمولاً در سنین بین 13 تا 19 سالگی بر اثر نارسایی­های قلبی، مشکلات ریوی، مشکلات تنفسی و … فوت نمایند.

دیستروفی­های عضلانی دوشن و بکر

دیستروفی­های عضلانی دوشن و بکر

دیستروفی عضلانی بکر

دیستروفی عضلانی بکر دارای تظاهرات بالینی خفیف‌تری نسبت به نوع دوشن بوده و میانگین سن بروز علائم اولیه بیماری نیز در این نوع از دیستروفی 12 سالگی می­باشد.

از لحاظ توزیع عضلات درگیر نوع بکر بسیار مشابه دوشن می­باشد، منتها سیر پیشرفت بیماری در نوع بکر کندتر می­باشد. البته نکته قابل توجه آن است که تنوع چشمگیری در بروز و میزان پیشرفت علائم در مبتلایان به دیستروفی عضلانی بکر وجود دارد به نحوی که بعضی از بیماران در حدود 20 سالگی نیازمند ویلچر می­گردند، در حالی که دسته­ای دیگر تا 40 سالگی و یا حتی سنین بالاتر نیز قادر به راه رفتن می­باشند. انواع دیستروفی‌های عضلانی و محل درگیری عضلات در آن­ها.

توارث بیماری

دیستروفی­های عضلانی دوشن و بکر دارای توارث وابسته به ایکس مغلوب می­باشند و ژن عامل بیماری در این دو نوع دیستروفی عضلانی بر روی کروموزوم ایکس واقع شده است.

در این نوع از توارث زنان باید در هر دو کروموزوم ایکس خود آلل جهش یافته را داشته باشند تا بیماری در آن­ها بروز نماید ولی در مردان وجود یک آلل جهش یافته در تک کروموزوم ایکس آن­ها سبب بروز بیماری می­­گردد. این موضوع سبب می­شود که فراوانی بیماری­هایی با توارث وابسته به ایکس مغلوب در مردان بیشتر از زنان باشد.

در این نوع از توارث زنان ناقل به احتمال 50 درصد آلل بیماری­زا و به تبع آن بیماری را به فرزندان پسر خود منتقل می­نمایند. مردان بیمار نیز آلل بیماری­زا را به تمام فرزندان دختر خود منتقل کرده و سبب ناقل شدن آن­ها می­گردند. الگوی توارث وابسته به ایکس مغلوب.

مطالب دیگر را بخوانید: آزمایش آمینوسنتز

دیستروفی­های عضلانی دوشن و بکر

دیستروفی­های عضلانی دوشن و بکر

ژنتیک بیماری

دیستروفی­های عضلانی دوشن و بکر به واسطه ایجاد جهش در ژن DMD ایجاد می­گردند. این ژن با دارا بودن 79 اگزون، پروتئینی به نام دیستروفین را بیان می­نماید که در ماهیچه­های اسکلتی و عضلات قلبی وظیفه پایداری و حفاظت از فیبرهای عضلانی را به عهده دارد.

بیشتر جهش‌های موجود در ژن DMD به صورت حذف می­باشد به نحوی که گفته می­شود حدوداً دو سوم از افراد مبتلا به دیستروفی­های عضلانی دوشن و بکر واجد حذف در این ژن هستند.

نکته حائز اهمیت در مورد حذف­های ایجاد شده در ژن DMD آن است که دو ناحیه مابین اگزون­های دو تا 20 و 43 تا 55 بیش از سایر مناطق این ژن مستعد ایجاد حذف می­باشند. این حذف­ها دارای اندازه­های مختلف بوده و عموماً بر روی قالب خواندن در فرایند ترجمه اثر گذاشته و سبب ایجاد پروتئینی با ساختار ناقص می­ گردد.

همچنین تخمین زده می­شود که حدود پنج درصد از بیماران مبتلا به این دو نوع دیستروفی واجد مضاعف شدگی در ژن DMD می­باشند و سایر بیماران نیز واجد جهش­های نقطه­ای در این ژن هستند.

تشخیص و مشاوره ژنتیک

     روش‌های مختلفی برای شناسایی و تشخیص ژنتیکی ناقلین و همچنین مبتلایان به دیستروفی­های عضلانی دوشن و بکر وجود دارد.

  • یک روش استفاده از تکنیک Multiplex PCR می­باشد. در این روش چندین حذف­ شایع در ژن DMD  به صورت همزمان مورد بررسی قرار می­گیرد. چناچه جهشی در هر یک از اگزون­ها با این روش شناسایی گردد، بایستی یک PCR صرفاً برای تأیید وجود جهش مذکور انجام گیرد.
    به دلیل آن­که درصد بالایی از جهش­های موجود در ژن DMD  از نوع جهش­های حذفی بوده و این جهش­ها نیز عمدتاً در نواحی مابین اگزون­های دو تا 20 و 43 تا 55  واقع شده­اند، لذا استفاده از تکنیک Multiplex PCR برای بررسی حذف­های شایع کمک شایانی به تشخیص ژنتیکی بیماری می­کند.

 

  • روش دیگر استفاده از تکنیک Multiple ligation probe amplification (MLPA) می­باشد. در این روش با به کارگیری پروب­های متعدد می­توان تمامی تمامی 79 اگزون ژن DMD را از لحاظ وجود حذف­ها و مضاعف شدگی­ها مورد بررسی قرار داد.

 

  • استفاده از تکنیک Next generation sequencing (NGS). چناچه به کمک تکنیک­های Multiplex PCR و MLPA  نتوانستیم جهش عامل بیماری را در ژن DMD شناسایی کنیم، آنگاه به واسطه استفاده از تکنیک NGS  و پنل­هایی طراحی شده می­توان تمامی اگزون­های موجود در ژن DMD را بررسی نمود و به شناسایی جهش عامل بیماری پرداخت.

مطالب دیگر را بخوانید: آزمایش کاریوتایپ

دیستروفی­های عضلانی دوشن و بکر

دیستروفی­های عضلانی دوشن و بکر

MLPA انجام شده برای اگزون­های ژن DMD.

ذکر این نکته ضروری است که استفاده از خدمات مشاوره ژنتیک به همراه به کارگیری تست­های تشخیصی در مراحل پیش از بارداری و همچنین حین بارداری می­تواند منجر به تشخیص بیماری و جلوگیری از انتقال آن به نسل بعد گردد.

به عنوان نمونه به دلیل آن که دیستروفی­های عضلانی دوشن و بکر دارای توارث وابسته به ایکس می­باشد، چناچه پدری ناقل بیماری باشد با انجام تست­های ژنتیکی در مرحله پیش از لانه­گزینی (PGD) (در کنار انجام پروسه IVF) با هدف تعیین جنسیت و انتخاب جنین­های پسر می­توان از انتقال بیماری به نسل بعد جلوگیری نمود.

بررسی ژنتیکی دیستروفی­های عضلانی دوشن و بکر در آزمایشگاه ویرا با بهره­گیری از پرسنل مجرب، مواد آزمایشگاهی آمریکایی و تجهیزات پیشرفته  قابل انجام است. همچنین استفاده از تکنیک Multiplex PCR به بررسی وجود 29 حذف شایع در ژن DMD در بیماران مبتلا می­ پردازیم و در صورت عدم شناسایی جهش بیماری­زا با این روش، از تکنیک MLPA استفاده می­گردد.

چناچه استفاده از MLPA نیز نتواند منجر به شناسایی جهش بیماری­زا گردد، به بیماران توصیه می­شود که از تکنیک NGS که در این آزمایشگاه نیز در دسترس می­باشد برای شناسایی علت بیماریشان استفاده نمایند.

مطالب دیگر را بخوانید: بیماری تالاسمی